Het is de hoogste tijd dat we op een nieuwe manier naar geestelijke gezondheid gaan kijken. Waarom we bepaalde symptomen ervaren, en hoe we zelf het heft in handen kunnen gaan nemen om blijvende geestelijke gezondheid mogelijk te maken.
De eerste stap naar herstel is (h)erkennen of 'ziek zijn' een identiteit voor je is geworden.
Geestelijke gezondheid wordt niet verbeterd door uit te gaan van 'geestelijke stoornissen' en van 'diagnoses'. En ook niet door symptomen te onderdrukken (bijv. door medicatie). We weten inmiddels dat onze genen niet ons hele leven hoeven te bepalen: ze reageren op onze omgeving (bijvoorbeeld het gezin waarin we opgroeien). En we weten inmiddels ook dat door neuroplasticiteit ons brein in de loop van ons leven verandert. We kunnen onze geestelijke gezondheid dus actief beïnvloeden.
Dat is allemaal positief nieuws! Maar waarom denken we nog steeds vanuit verouderde kennis en opvattingen?
Als we ons bijvoorbeeld gaan identificeren met het feit dat we altijd depressief en angstig zijn, en dat we daar niets aan kunnen doen omdat het nu eenmaal 'genetisch' is, ontstaat een groot probleem. Door conditionering houden we onszelf gevangen in identificatie met deze symptomen. Het wordt onderdeel van wie we zijn. En voor we het doorhebben is onze hele 'zijn' geïdentificeerd met 'ziek zijn'. Ook ons gedrag wordt daar volledig op afgestemd.
Het loslaten van deze aangeleerde identiteit kost tijd. Veel conditioneringen (waaruit deze identiteit bestaat) zijn overlevingsstrategieën om ons klein te maken, veilig te voelen, en een leven lang in beperking te leven. Het zijn vaak bekende patronen uit omgevingen waarin we zijn opgegroeid. Een groot deel van heling houdt in dat we deze oude identificaties gaan afleren.
Enkele tips om je op weg te helpen:
1. Aangeleerde overlevingsstrategieën zijn ontstaan om je als kind staande te kunnen houden in een toxische omgeving (bijvoorbeeld het gezin waarin je bent opgegroeid).
2. Symptomen die je ervaart zijn vaak lichamelijke (somatische) reacties op (overlevings)stress en trauma. Onverwerkt trauma slaat zich op in het lichaam, en kan tot allerlei mentale- en fysieke problemen leiden.
3. Trauma, en met name gehechtheidstrauma is de oorsprong van geestelijke 'stoornissen'. Vrijwel geen enkele gestelde diagnose onderzoekt de invloed van (vroegkinderlijk) trauma of ingrijpende levensgebeurtenissen (ACE's).
4. Een diagnose zegt niets over de individuele behoeften van de patiënt, en welke (maatwerk) begeleiding zij nodig hebben.
5. Vanuit het vakgebied epigenetica weten we dat onze genen reageren op onze omgeving. Laat je niet wijsmaken dat alles een leven lang genetisch bepaald is.
Zolang niet aan mensen wordt uitgelegd WAAROM ze bepaalde symptomen ervaren & hoe ze zowel lichaam als geest kunnen helen, blijven we in het oude paradigma. Trauma cycli die we nu genetisch noemen, blijven op deze manier voortbestaan.
Geïnteresseerd in persoonlijke ontwikkeling, bewustwording en psychologie? Abonneer je dan ook meteen op mijn Youtube kanaal om geen coaching video en podcast meer te missen: Youtube.com/c/MarcusKrielen
#JouwHelingBegintHier
Reactie plaatsen
Reacties